به مناسبت روز معلم مجموعه 10 دکلمه روز معلم برای تقدیر و تشکر از زحمات معلم، آموزگار و استاد را گردآوری کرده ایم.
متن دکلمه روز معلم
ای نجات‌بخش آدمیان از ظلمت جهل و نادانی.ای لبخندت امید زندگی و غضبت مانع گمراهیتو را سپاس می‌گویم.این تویی که با دستان پر عطوفتت گلهای علم و ایمان را در گلستان وجود می‌پرورانیو شهد شیرین دانش را به کام تشنگان می‌ریزی.پس تو را ای معلم به وسعت نامت سپاس می‌گویم.همان نامی که چهار حرف بیشتر ندارد.اما کشیدن هر حرف و صدایش زمانی به وسعت تاریخ نیاز دارد.
معلم عزیز ، استاد بزرگوار، تو را به چه مانند کنم . روانی به لطافت گلبرگهای ارغوان داری که از احساس و شور و شعف لبریز است . دستهای روشنت سپیدی خود را از گل بوسه های گچ گرفته و شمع وجودت از نیروی ایمان و انسانیت شعله ور است.
سرخی شفق ، تابش آفتاب ، نغمه ی بلبلان ، صفای بستان ، آبی دریاها ، همه و همه را می توان در تو خلاصه نمود . معنای کلام امید بخش تو همچون نسیم صبحگاهان نشاط بخش روح خسته ماست. علم آموزی و صبر ایمان را از پیامبران به ارث برده ای و به حقیقت وارث زیبایی ها بر گستره ی گیتی هستی.
قدوم سبز تو سبزینه ی کوچه باغ های زندگی و صفا بخش خاطر پر دغدغه ی ماست.
اگر خانواده به من نگاه کردن یاد داد، تو چگونه دیدن را آموختی، واژه‌ها ناتوانند از بیان فداکاری تو. روزت مبارک
ای معلم تو را سپاس : ای آغاز بی پایان ، ای وجود بی کران ، تو را سپاس .ای والا مقام ، ای فراتر از کلام، تورا سپاس. ای که همچون باران بر کویر خشک اندیشه ام باریدی سپاست می گویم، تو را به اندازه تمام مهربانی هایت سپاس می گویم . ای نجات بخش آدمیان از ظلمت جهل و نادانی،ای لبخندت امید زندگی و غضبت مانع گمراهی تو را سپاس می گویم .
این تویی که با دستان پر عطوفتت گلهای علم و ایمان را در گلستان وجود می پرورانی و شهد شیرین دانش را به کام تشنگان می ریزی. پس تو را ای معلم به وسعت نامت سپاس می گویم . همان نامی که چهار حرف بیشتر ندارد ، اما کشیدن هر حرف و صدایش زمانی به وسعت تاریخ نیاز دارد.
معلم عزیز ، استاد بزرگوار، تو را به چه مانند کنم . دل دریاییت لبریز از آرامش است همچون کوه استوار از حوادث روزگار ایستاده ای و همچون ابر، باران پر شکوه معرفت بر چمن های دشت دانش آموختگی فرو می ریزی .
خورشید نگاهت گرمابخش وجود ما وحرارت کلبه ی سرد یأس و ناامیدی و ارمغان شور و شعف است . غنچه ی تبسمی که از گلستان لبهای تو می روید، طراوت لحظه های ابهام و زیبا یی بخش خانه ی وجود ماست .
کلام روح بخش و دلنشین تو موسیقی دلنوازی است که بر گوش جان می نشیند و اهنگ زندگی را به شور در می آورد.
دکلمه تقدیر و تشکر از معلم و استاد
معلم خوبماگر تو نبودی چه کسی دستگیر ما در این طوفان سهمگین زندگانی می‌شدوما را بسوی کشتی پربار علم و معرفت راهنمایی می‌کرد؟مگر نه این است که تو چراغ راه ما در این دهکده امتحان و بلکه ظلمت‌کده غفلت و از خدا بی‌خبری شدی؟تو که به عنوان یک معلم دلسوز هیچگاه دست پرمهر و محبت و مملو از امیدت را از سر ما برنداشتیو شب و روز به راه درست و صراط مستقیم بودی.از تو بابت زحماتت ممنونم.
بوی اردیبهشت، مشام جان را مینوازد و مرا به یاد زیباترین دوران زندگیام میاندازد؛روزهایی که در کلاس درس مینشستم و به چشمان مهربان تو نگاه میکردمو تو اندیشهام را به سوی پاکیها صیقل میدادی.از تو ممنونم که چشمهایم را به روشنی عادت دادیو لبهایم را به ترنم روح نوازترین نغمهها خواندی.از تو ممنونم که قلب متلاطم مرا به ساحل آرامش رساندیو با دستهای گرم و صمیمیات، برایم سرمشق عشق و معرفت و ادب میگرفتی،تا سرانگشتانت، افق های روشن فردا را به من نشان دهد.معلم عزیزم، بابت همه چیز از تو ممنونم.
ای معلم آزاده که آزادی و آزادگی را به ما آموختیو به ما یاد دادی که چگونه با سلاح برنده ایمان خود را از زنجیرهای اسارت و بردگی این دنیای دنی برهانیم،درود ابدی ما نثار گام‌هایی استوارت باد ای معلم عزیز؛ممنون که باعث شدی آفریدگار حقیقی خودمان را بشناسیم و به دستورات او عمل کنیمو با کارهایی خداپسندانه خودمان به جای نارضایتی او سایه لطف ومهربانی‌اش را بر سرمان احساس کنیم.بهشت جاویدان جایگاه ابدیت باد ای معلم عزیز.
معلم عزیزم، با سلامی گرم و آرزوی توفیق الهی.نمی‌دانم با چه زبانی از زحمات بی دریغ و تلاش‌های شبانه‌روزی شما عزیزان تشکر و قدردانی کنم.فقط می‌توانم شما را دعا کنم و از خداوند متعال طلب سلامتی و شادابی و طول عمر با عزت و عظمت برای شما و خانواده محترمتان داشته باشم و برای آن‌هایی کهاز دنیا رفته اند طلب رحمت و مغفرت نمایم.معلمی شغل نیست بلکه عشق است.روز معلم بر شما مبارک باد.
کلاس خاطره ها با یاد تو جان گرفت. تو در سپیدی برگهای دفتر دلمان جریان داری. تو بودی و کوله باری از مهر؛ ما بودیم و تشنگی در وادی محبّت تو ما بودیم و خانههای دلمان در آستانه چلچراغی از مهربانیات.
بر لبت باران نور بود و دل ما کویر تاریکی؛ قطره قطره بر سطح ترک خورده زمین دلمان باریدی و علم در ما جوانه زد. نگاهت، مکتب عشق بود و ما مکتب نشین چشمهایت بودیم. ما دست در دست تو نهادیم تا راه پرپیچ و خم زندگی را با تو گام برداریم. دل به دل ما سپردی و گرمای وجودت را در سرمای تمام فرازها و نشیبها همراهمان کردی تا در یخبندان جهالت، در جا نزنیم.
چراغ دانشی که در دست ماست، روشنایی از تو دارد، معلّم!
ای معلم دلسوز! ما درس چگونه زندگی کردن را از تو آموخته ایم و تمام دار و ندارمان، کوله باری است از آموخته های تو که در دستهایمان نهادی تا سربلند به مقصد برسیم.
همیشه دلگرممان کردی تا جاده های پرپیچ و خم زندگی را با امیدواری طی کنیم. حالا که باغچه‌ی زیبایت به بار نشسته، بخند؛ بخند مثل همیشه، تا ما همه خستگی راه را فراموش کنیم. بخند، زیبا بخند! بهار جاودانه گلهایی که تو پرورش دادی مبارک باغبان؛
از شما بابت تمام زحماتی که برایمان کشیدی سپاسگزاریم.
