متن درباره پایان رمضان را در هم نگاران قرار داده‌ایم. «ماه مبارک رمضان» نهمین ماه از ماه‌های قمری، ماه رحمت، مغفرت و اجابت دعا است که از فضیلت خاصی برخوردار بوده و قرآن کریم در این ماه بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نازل شده است. در شریعت اسلام، روزه در این ماه بر کسانی که توانایی بر آن دارند واجب است.
متن‌های پایان رمضان و وداع با روزه
خداوندا همزمان با جدا شدن ما از ماه رمضان
ما را از اشتباهاتمان نیز جدا بگردان
خدایا درساعات پایانی این ماه
ما را مشمول رحمت بی پایانت قرار ده
گناهان ما را ببخش و این وداع را آخرین
وداع (با ماه مبارک رمضان) عمرمان قرار مده…
عید فطر عید پایان یافتن رمضان نیست
عید بر آمدن انسانی نو از خاکسترهای خویشتن خویش است
چونان ققنوس که از خاکستر خویش دوباره متولد می‌شود
رمضان کوره‌ای است که هستی انسان را می‌سوزاند
و آدمی نو با جانی تازه از آن سر بر می آورد
فطر شادی و دست افشانی بر رفتن رمضان نیست
بلکه بر آمدن روز نو، روزی نو و انسانی نو است
بناست که رمضان با سحرها و افطارهایش
و با شب های قدر و مناجات‌هایش از ما آدمی دیگر بسازد
اگر در عید فطر درنیابیم که از نو متولد شده‌ایم
اگر تازگی را در روح خود احساس نکنیم
عید فطر عید ما نیست
مطلب مشابه: متن خداحافظی با ماه رمضان و جملات وداع با ماه روزه داری و عبادت
نمی دانم در امتحان تو از قبول شدگانم یا نه
اما کارنامه لرزان چشم ترم را بر گونه هایم ببین
که توان سیلی خشم تو را ندارد
اکنون که نشستن بر خوان روزه تو قلبم را شکننده کرده است
بازگشته ام تا به مهر تایید، مهر و امید را از تو طلب کنم
مبادا پس از امروز در روزمرگی ها غرقه شوم
و عهدم را با تو تا رمضانی دیگر نگاه ندارم
عید فــطر منزلی است
برای پوشیدن بهترین لباس روح در موسم دیدار تو
تا مگر پسندت افتم و در بند بندگی ات اسیر شوم
انگار همین دیروز بود
که حلول هلال ماه میهمانی خدا را سلام گفتیم
و حالا باید حلول هلال ماه شوال را سلام گوییم
انگار همین دیروز بود
که دعای اولین سحر این ماه مبارک را همراه با خانواده خوانده بودیم
و حالا داریم دعای آخرین سحر این ماه مبارک را می خوانیم
خدایا در ناب ترین ثانیه های راز و نیاز با تو
میهمان سفره های رنگینت بودیم
و در تپش نبض تند زمان، چه زود بدرقه کردیم روزهای روزه داریمان را
و حالا با روحی سرشار از معنویت و دل های لبریز از مهر تو
دست های در هم گره شده ای که بوی وحدت می دهند
و شعارشان همدلی است
با قدم های استواری که مقصدشان یک پارچگی است
به استقبال روز موعود می شتابیم
در شکوه و عظمت نماز عید غرق شده
و با رمضان وداع می کنیم
فرشتگان آسمان، رشک می برند به این همه یکرنگی و اتحاد ما
ای ماه عزیز رمضان به دور از مولایمان
و انصار در بند و متواری اش با تو وداع می کنم
و آرزو می کنم تا آخرین قطره خونم
تا برپایی عدل در عالم
در خدمت دعوت مبارک یمانی باشم
خداوندا به خاطر تمام مهربانی هایت در ماه رمضان سپاسگزاریم
سپاسگزار از اینکه به ما فرصت دادی
تا یک ماه سحر ها عاشقانه با تو سخن بگوییم
الوداع ماه عشق و برکت
عکس نوشته پایان رمضون
وقتی یادم میاد خیلی ها بودن
که پارسال آخرین ماه رمضونشون رو تجربه کردن دلم می گیره
آخه شاید این بار نوبت من باشه
که آخرین مهمونی ماه رمضون رو تجربه کنم
حیف که تموم شد
بیداری ماه رمضان رفت، دریغ
این آینه از دست جهان رفت، دریغ
جان بود به جسم مُرده این دنیا
ای دلشدگان! جان جهان رفت، دریغ
یکبار دگر وقت وداع رمضان شد
این ماه پر ازنور زهر دیده نهان شد
افسوس مه روزه وایام دعا رفت
در بدرقه اش اشک زهر دیده روان شد
ترک ما را می کند ماه خدای دادگر
واگذارد عاشقان خویش تا سالی دگر
بهره ها بردیم ازاین ماه پرفیض ونکو
خیربادا یاد هر افطار وهر صبح سحر
بدرود ای بزرگ ترین ماه خداوند و ای عید اولیای خدا.
بدرود ای ماهی که تا تو بودی، امن و سلامت بود.
بدرود ای آنکه نه در مصاحبت تو کراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندی.
بدرود که سرشار از برکات بر ما درآمدی و ما را از آلودگی های گناه شست وشو دادی.
بدرود که چه بدی ها با آمدنت از ما دور شد و چه خیرات که ما را نصیب آمد.
بدرود تو را و آن شب قدرت را که از هزار ماه بهتر است.
بدرود تو را و آن فضل و کرم تو را که اینک از آن محروم مانده ایم.
بدرود ای ماه دست یافتن به آرزوها.
ای ماه تنزل ملائک! بدرود
نور ملکوتِ جان سالک! بدرود
ای خواهش عارفان، بهار قرآن!
ای مطلع فجر «َامرِ رَبِّک»! بدرود
الوداع ای افتتاح نیمه شب
الوداع ای ذکرهای زیر لب
ای ابوحمزه خداحافظ مجیر
الوداع ای روضه‌های دستگیر
الوداع ای یا علی و یا عظیم
الوداع ای یا غفور و یا رحیم
الوداع ای سفره پیغمبری
الوداع ای اشک‌های حیدری
روزهای عفو تو از دست رفت
از کف دل هر چه بود و هست رفت
دلنوشته وداع با رمضان
یک ماه، فرشته همنشین ما بود
آیینه و نور، سرزمینِ ما بود
از خویش تهی و از خدا پُر بودیم
اخلاص، رفیق نازنین ما بود
دیدی رمضان رفته و پر باز نکردم
تا خیمه گهِ سبز تو پرواز نکردم
ماه تو گذشت عاشقی آغاز نکردم
من پُست غلامیِ تو احراز نکردم
خداحافظ ای ماه راز و نیاز
خداحافظ ای آه و سوز و گداز
خداحافظ ای ماه غفران من
خداحافظ ای وصل و هجران من
مهمان خدا اگرچه کوتاهی کرد
نور تو مرا به آسمان راهی کرد
تو شاهد روز محشری ، میدانم
ای ماهِ خدا شفاعتم خواهی کرد
ماه رمضان می رود و توشه ندارم
در مزرعه ی عفو خدا خوشه ندارم
با روزه خدایی نشدم، باز امیدی
جز گریه ی بر صاحب شش گوشه ندارم
دارم از پای بساط سفره‌ات پا می‌شوم
بعد از این شبها خدایا باز تنها می‌شوم
دور بودم سی شب از دنیای وانفسا ولی
بعد از این سی شب دوباره غرق دنیا می‌شوم
نمی دانم در امتحان تو از قبول شدگانم یا نه؟
اما کارنامه لرزان چشم ترم را بر گونه هایم ببین که توان سیلی خشم تو را ندارد. اکنون که نشستن بر خوان روزه تو، قلبم را شکننده کرده است، بازگشته ام تا به مُهر تأیید، مِهر و امید را از تو طلب کنم.
مبادا پس از امروز، در روزمرگی ها غرقه شوم و عهدم را با تو تا رمضانی دیگرنگاه ندارم!
عید فــطر، منزلی است برای پوشیدن بهترین لباس روح در موسم دیدار تو، تا مگر پسندت افتم و در بند بندگی ات اسیر شوم.
حس عجیبی داری نمی توانی از پنجره و چراغ های شهری که 30 روز تمام هنگام سحر یکی یکی روشن می شدند دل بکنی به یاد روزی می افتی که خودت را برای اولین سحر این ماه عزیز آماده کرده بودی با خودت عهد بسته بودی امسال جور دیگری باشی با خودت عهد بسته بودی امسال از ثانیه ثانیه این 30 روز الهی بهره ببری انگار همین دیروز بود که بر خوان الهی دعوت شده بودی و انگار همین دیروز بود که هلال ماه رمضان را لحظاتی پیش از اولین افطارت دیده بودی
و براستی که ناگهان چه زود دیر می شود .
آری هر شروعی را پایانی خواهد بود و هر سلامی را خداحافظی.
