در این بخش از سایت بزرگ هم نگاران چندین انشا درباره سعدی بزرگ را برای شما دوستان و دانش آموزان عزیز آماده کرده‌ایم که می‌توانید با کمی تغیر در فضای کلی آن‌ها، این انشاها را به کلاس ارائه دهید. در ادامه با سایت هم نگاران همراه شوید.
فهرست موضوعات این مطلب
انشا در مورد سعدی شاعر ایرانیانشاء در مورد سعدی شیرازی و شعرهای اوسعدی، بزرگترین شاعر ایرانی استانشا در مورد سعدینگاهی به زندگی سعدی، شاعر موردعلاقه‌امانشا تحقیقی درباره سعدی بزرگانشا در مورد سعدی شاعر ایرانی
مقدمه: شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی از عارفان و شاعران بزرگ قرن هفتم است که در شیراز، شهری خوش آب و هوا متولد شده است. شهری با نهرهای روان و درختان زیبایی که خنکای سایه‌اش پر از عشق و مهر و مهربانی است. این شاعر بزرگ کودکی را در شیراز گذرانده و بالیده است.
بدنه: استاد سخن سعدی بزرگ برای تحصیل و آموختن علوم روز به بغداد سفر کرده است و در آنجا علوم عربی را آموخته است. سفری کوتاه به عربستان یا حجاز داشته است. این شاعر پر آوازه قرن هفتم با کوله باری از علم و دانایی و فرهیختگی وارد شیراز شده و رهاورد سفرش را تقدیم ادبیات جاوید ایران نموده است. این مرد عاشق و عارف همواره اشعاری نغز و جذاب دارد. او همزمان با حمله مغول به ایران در شیراز بوده ولی در امان مانده است. سعدی مردی صریح گوی است که هماره در حکایت هایش مطالب آموزنده را به خوانندگان گوشزد کرده است.
این شاعر برجسته دارای آثاری جذاب و پر از سخنان جالب است که هنوز هم تازگی خودش را حفظ مرده است . حکایتهای جذاب گلستان و سروده های شیرین بوستان همواره به عنوان بهترین منابع ادبیات فارسی مورد بهره برداری قرار می برد. شعر معروف او که در مورد همبستگی و هم دردی برای هم نوعان است، سر در سازمان ملل حک شده است.
حکایتهای گلستان او سالها در مکاتب ایران تدریس می شد و هنوز هم در کتابهای درسی و دانشگاهی گنجانیده شده است. استاد سخن شیخ اجل سفری به مکه داشته است که بین راه شعر معروف : ای ساربان آهسته ران کارام جانم می رود وان دل که با خود داشتم با دلستانم می رود را سروده است. این عارف بزرگ و پاک باخته اندوخته چندانی از مال دنیا نداشته و همواره در پی کسب علم و دانش بوده است. این شیخ بزرگ اشعاری دل چسب و گوارا دارد که همواره تمام فارسی زبانان هم از آن استفاده کرده اند و مورد احترام همگان است.
نتیجه گیری: سعدی از مفاخر زبان فارسی است که همواره مورد احترام تمام فارسی زبانان است. بر همه اساتید زبان فارسی و دانش جویان و دانش آموزان یک تکلیف واجب است که با مطالعه و حفظ آثار این بزرگ مرد نسبت به اشاعه فرهنگ ادب و فارسی تمام تلاش خود را کرده و در خانه های ایرانیان هم آثارش را نگه داری کرده و برای کودکان خویش به صورت مستمر بخوانند.
انشاء در مورد سعدی شیرازی و شعرهای او
مقدمه: سعدی یا شیخ اجل از بزرگ ترین شاعران و عارفان قرن هفتم است که دوران کودکی خود را در شیراز سپری کرده است. برای تحصیل علم و دانش روز به نظامیه بغداد که مانند دانشگاه امروزی بود، سفر کرده و پس از یادگیری علوم روز آن دوره به شهر گل و گیاه یعنی شیراز برگشته است.
بدنه: سعدی مرد بزرگ شعر و ادب پارسی همواره اشعاری دلکش در مورد موضوعات مختلف داشته است. شعر زیبای او در مورد دوست و هم نشین خوب همیشه ورد زبانهاست.
گلی خوش بوی در حمام روزی رسید از دست محبوبی به دستم
بدو گفتم که مشکی یا عبیری که از بوی دل آویز تو مستم
بگفتا من گلی ناچیز بودم ولیکن مدتی با گل نشستم
کمال هم‌نشین در من اثر کرد وگرنه من همان خاکم که هستم
حکایتهای این مرد بزرگ در گلستان همیشه آویزه گوش مردان سخن پارسی است. اشعار زیبای او در حمد و توصیف خداوند بی نظیر است. این مرد عاشق چنان اشعار عاشقانه ای سروده که انگار اولین و آخرین عاشق جهان بوده است.
در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم.
این اشعار دلکش نشان از شاعری پر از دانش و دانایی است که با گذشت این همه سال همواره بر تارک زبان و ادبیات فارسی می درخشد. به جهت تجلیل از این مرد پر آوازه ایران و ماندگاری آثار و کتبش و پاسداشت زحمات بی دریغش، روز اول اردیبهشت روز سعدی بزرگ نام گذاری شده است. باشد که ما ایرانیان و فارسی زبانان از این ستاره های درخشان به خوبی مراقبت کنیم و اشعار شان را خوانده و به یاد بسپاریم.
نتیجه گیری: زبان و ادبیات فارسی سرشار از آموزه ها و نکات اخلاقی فراوان است که موجب برتری و شایستگی این زبان شده است. یکی از ستارگان درخشان زبان و ادبیات فارسی شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی است که با داشتن کتب و آثار ارزنده در ردیف برترین ها قرار دارد.
این شیخ خوش سخن در آسمان ادبیات فارسی ان خوشه پروین است که تا ابد جاوید است. ما مردم ایران موظفیم که از نام و یاد چنین مردان بزرگی به خوبی محافظت کرده و اشعار و حکایتهایشان را در زندگی خویش به کار بریم.
سعدی، بزرگترین شاعر ایرانی است
سعدی یکی از بزرگترین شاعران ایرانی در تمام دوران هاست. او در سال 606 هجری قمری در شیراز به دنیا آمد. سعدی از کودکی علاقه زیادی به یادگیری داشت و نزد معلمان بزرگی تحصیل کرد. در جوانی برای ادامه تحصیل و کسب تجربیات بیشتر به سفرهای طولانی رفت و کشورهای زیادی از جمله هند، عراق، سوریه و مصر را دید.
سعدی در بازگشت از سفرهای خود، دیوان اشعار زیبایی را خلق کرد که شامل دو بخش غزلیات و بوستان است. غزلیات سعدی حاوی اشعار عاشقانه زیبایی است که عشق و محبت را ستایش می‌کند. اما مهم‌ترین اثر او بوستان است که مجموعه‌ای از حکایت‌ها و داستان‌های کوتاه اخلاقی و تعلیمی است.
در بوستان، سعدی با زبانی ساده و روان، اندرزها و پندهای اخلاقی ارائه می‌دهد. او با طنز و نکته سنجی، رذایل اخلاقی مانند حسد، خودخواهی، ظلم و ستم را به باد انتقاد می‌گیرد و ارزش‌هایی چون دانایی، عدالت، سخاوت و انسان دوستی را ستایش می‌کند. داستان‌های کوتاه بوستان، حکایت‌هایی ساده با پیامی عمیق هستند که همچنان پس از گذشت قرن‌ها تازگی خود را حفظ کرده‌اند.
یکی از ویژگی‌های برجسته‌ی سبک سعدی، استفاده از طنز و کنایه در انتقاد اجتماعی است. او با ظرافت تمام، نکته‌هایی طنزآمیز در رساله‌هایش مطرح می‌کند و مخاطب را به اندیشیدن وامی‌دارد. سعدی با قلمی شیوا و زبانی روان، مفاهیم عمیق اخلاقی را بیان می‌کند، به گونه‌ای که خواننده را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
از دیگر ویژگی‌های سبک سعدی، استفاده از ضرب المثل ها و حکمت‌های ماندگار است. ضرب‌المثل‌هایی مانند «نیکی کن و در دجله انداز، اینکه چو نیلوفر آید برون» و «گنج بی زحمت، نقد خواب آشفته‌ای است» از زبان و قلم سعدی جاری شده است. این ضرب‌المثل‌ها حاوی حکمت و دانشی ژرف هستند که ماندگاری آن‌ها پس از گذشت قرن‌ها گواهی بر ارزش آن‌هاست.
بهره‌گیری از داستان‌های تمثیلی هم از دیگر ویژگی‌های سعدی است. او در ضمن داستان‌هایی ساده و کوتاه، مفاهیم عمیق اخلاقی و تعلیمی را منتقل می‌کند. شیوه‌ی داستان‌پردازی و تمثیل سعدی، الگویی شد برای نویسندگان و شاعران پس از او. داستان‌هایی مانند مور و انار، شیر و شکارچی و… از نمونه‌های مشهور داستان‌های تمثیلی سعدی هستند که حکمت عمیقی در بطن خود دارند.
در مجموع، سعدی با سرایش آثار ارزشمندی همچون بوستان و غزلیات، موفق شد جاودانگی را کسب کند. شیوه‌ی بیان منحصر به فرد، استفاده از طنز و کنایه، بهره‌گیری از ضرب‌المثل و داستان‌های تمثیلی، از ویژگی‌های بارز سبک ادبی سعدی است که سبب شده آثار او همچنان پس از گذشت قرن‌ها زیبا و تازه باشد. سعدی به حق یکی از بزرگترین شاعران پارسی‌گوی تمام دوران‌ها محسوب می‌شود که تأثیر شگرفی بر ادبیات فارسی گذاشته است.
انشا در مورد سعدی
سعدی شیرازی یکی از بزرگترین شاعران ایرانی است که تأثیر بسزایی بر ادبیات فارسی داشته‌است. او در سال 606 هجری قمری در شیراز به دنیا آمد و در همان‌جا نیز درگذشت.
سعدی از همان کودکی به تحصیل علم و ادب علاقه‌مند بود. او نزد بزرگانی چون سعدالدین وراوینی تحصیل کرد و سپس برای کسب تجربیات بیشتر، به سفر پرداخت. سعدی سرزمین‌های مختلفی چون هندوستان، عراق، حجاز، سوریه و مصر را طی سفرهای خود دید و با فرهنگ‌ها و اقوام گوناگونی آشنا شد. این سفرها تأثیر زیادی بر شخصیت و اندیشه‌های او گذاشت.
پس از بازگشت به شیراز، سعدی به سرودن اشعار و آثار ادبی خود پرداخت. مهم‌ترین آثار سعدی را می‌توانیم در موارد زیر خلاصه کنیم:
اول، غزلیات: مجموعه‌ای از غزل‌های عاشقانه‌ی زیبا که عشق و محبت را می‌ستاید.
دوم، بوستان: مشهورترین اثر سعدی که مجموعه‌ای از حکایات و داستان‌های کوتاه اخلاقی است.
سوم، گلستان: مجموعه‌ای دیگر از حکایات اخلاقی به نثر.
و چهارم، دیوان اشعار
بوستان بزرگترین دستاورد ادبی سعدی محسوب می‌شود. این کتاب حاوی حکایات و داستان‌های کوتاهی است که پیام‌های اخلاقی و تعلیمی دارند. سعدی با زبانی ساده و روان و با استفاده از طنز و کنایه، به نکوهش رذایل اخلاقی می‌پردازد و فضایل را ستایش می‌کند.
یکی از ویژگی‌های سبک سعدی، به‌کارگیری ضرب‌المثل‌ها و حکمت‌های پرمغز است. ضرب‌المثل‌هایی نظیر «هر که دولت خود نتواند دید، دولت دگران ببیند و حسد برد» و «دانش به تحمل آرد نه به زور» از جمله حکمت‌های ماندگار سعدی هستند.
از دیگر خصوصیات سبک سعدی، استفاده از داستان‌های تمثیلی و پندآموز است. داستان هایی مانند مور و انار، شیر و شکارچی، پادشاه و کنیزک و … که هرکدام حاوی پند و اندرزی اخلاقی هستند.
سعدی در آثارش به مسائل اجتماعی نیز می‌پردازد و از طبقات مختلف مردم نمایندگانی را به تصویر می‌کشد. از دیگر مشخصه‌های سبک سعدی، طنزهای اجتماعی و انتقادهای ظریف اوست که با زبانی شیرین بیان می‌شوند.
سعدی در غزل‌سرایی نیز توانا بوده‌است. غزلیات او عاشقانه و عارفانه است و عشق ورزی و وصال معشوق را در شعرش ترسیم نموده است.
در مجموع سعدی با بهره‌گیری از ظرفیت‌های زبان فارسی، آثار ارزشمندی خلق کرد که ماندگاری و اعتبار جهانی دارند. شیوه‌ی نگارش ساده و روان، پرداختن به مسائل اخلاقی و اجتماعی، و همچنین استفاده از طنز و ضرب‌المثل، ویژگی‌های برجسته‌ی سبک ادبی سعدی را تشکیل می‌دهند که الگویی شده‌اند برای نویسندگان پس از وی.
نگاهی به زندگی سعدی، شاعر موردعلاقه‌ام
شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی، شاعر بزرگ ایرانی و از بنیان‌گذاران سبک خراسانی در شعر فارسی، در سال 606 هجری قمری در شیراز به دنیا آمد. او فرزند محمد بن منصور بن عبدالله بود که از خاندانی اصیل و متدین برخوردار بود.
سعدی از همان کودکی و در محضر پدرش آموزش دید و با قرآن و ادبیات عرب آشنا شد. پس از آن نزد استادان بزرگی چون سعدالدین وراوینی به فراگیری علوم مختلف پرداخت. در جوانی راهی سفر شد و کشورهای زیادی چون هندوستان، عراق، حجاز، سوریه و مصر را دید.
پس از بازگشت به میهن، سعدی با استفاده از تجربیات ارزشمند سفرهایش، آثاری چون بوستان، گلستان و غزلیات را خلق کرد. سعدی در آثارش به توصیف زیبایی‌های طبیعت، عشق ورزیدن و نیز بیان حکمت‌ها و اندرزهای اخلاقی می‌پردازد.
یکی از ویژگی‌های سبک سعدی، سادگی و روانی زبان اوست. سعدی به جای کلمات و ترکیبات پیچیده، از واژگان و جملات ساده بهره می‌گیرد تا مفاهیم را به سهولت برای مخاطب منتقل کند.
استفاده از تمثیل، کنایه و استعاره از دیگر ویژگی‌های سبکی سعدی است. او برای تبیین مفاهیم انتزاعی از تمثیل‌هایی برگرفته از طبیعت و زندگی روزمره بهره می‌گیرد.
سعدی همچنین به کاربرد ضرب‌المثل‌ها و حکمت‌های پندآموز علاقه‌مند است. ضرب‌المثل‌هایی چون «صبر تلخ است، ولی ثمرش شیرین» و «هر که او خواهد شدن نامدار، ز خاک مردم برآرد سر» نمونه‌هایی از این حکمت‌ها هستند.
یکی دیگر از ویژگی‌های سبک سعدی، پرداختن به مضامین اخلاقی و آموزش مسائل تربیتی به صورت غیرمستقیم از طریق داستان‌های تمثیلی است.
در مجموع، سادگی و روانی بیان، تصویرپردازی‌های زیبا، بهره‌گیری از تمثیل و کنایه، و نیز توجه به مضامین اخلاقی، از مشخصه‌های سبکی سعدی هستند که سبب شده‌اند آثار او جاودانه بمانند.
انشا تحقیقی درباره سعدی بزرگ
سعدی انسان بزرگی است، شیخ مسلم الدین سعدی در سال 1213 در شیراز به دنیا آمد. او نه تنها فیلسوفی فاضل و برجسته بود بلکه بنیانگذار نثر فارسی نیز به شمار می رود. داستان های زیادی از زندگی ساده و ایده آل او نقل شده است. او شاعر ادبی عصر خود بود، او در نوشته های خود از درستی رفتار و ارزش های اخلاقی حمایت کرده است.
آثار شیخ سعدی به اکثر زبان های مهم دنیا ترجمه شده است که گلستان و بوستان آثار جاودانه اوست، ویژگی نوشته های او سادگی بیان است و خواننده را وادار می کند تا معنای واقعی زندگی را بفهمد. همه ما در کتاب های فارسی خواندیم که جایگاه سعدی در ادبیات بالاتر از شاعران دیگری چون عمر خیام و خلیل جبران است زیرا که او قلم قدرتمندی داشت و استعدادش بی نظیر بود.
سعدی در سال 1226 به بسیاری از کشورها سفر کرد و همیشه جایگاه برجسته ای در ادبیات جهان داشت. شیراز شهری باستانی و معروف در جنوب غربی ایران است و همانطور که می دانید تخت جمشید، پایتخت امپراتوری ایران در حدود 2500 سال پیش، در نزدیکی این شهر قرار داشت. شیراز از نظر تاریخی به دلیل شاعران برجسته اش، به ویژه سعدی و حافظ که هر دو در آن متولد شده اند و مقبره هایشان هنوز زیارتگاه زائران و عاشقان شعر ایران و سراسر جهان است.
اگر بخواهم بیشتر درباره سعدی بگویم، این است که زمانی که سعدی به دنیا آمد، اتابک سعد بن زنگی پادشاه شهر بود و سعدی نام مستعار خود را از این حاکم اقتباس کرده است، زیرا که این نام به معنی مصلح (به معنای صلح‌جو) بوده است. هنوز هم همه ما سعدی را می شناسیم و از غزلیات او در محافیل و تکیه کلام های خود استفاده می کنیم.